Time to go home

Lieve allemaal,

Als eerste sorry dat ik zo schandalig lang niks van me heb laten horen.... Laten we maar zeggen dat ik het erg druk heb gehad met reizen en genieten! In Yogyakarta wilde ik nog een verhaal schrijven voordat ik ging backpacken maar ik heb toen een nierbekkenontsteking gekregen waardoor de dagen iets anders verliepen dan gehoopt! Gelukkig is dat nu allemaal over en heb ik een paar mooie weken reizen achter de rug!

Vandaag is het zover, ik ga weer naar Nederland. Het is een heel dubbel gevoel om weer terug te gaan. Zo'n 5 maanden heb ik in Indonesië geleefd en ik ben verliefd geworden op het land, de cultuur, de mensen en het leven hier! Ik vind het moeilijk en jammer dat ik Indonesië ga verlaten maar het is tijd dat ik weer naar huis ga! Wat ook wel weer leuk is natuurlijk! Want dan zie ik eindelijk mijn lieve familie en vrienden weer! Een maand geleden heb ik afscheid genomen van mijn vrienden, de kinderen en vrijwilligers in Yogyakarta. Als afscheidscadeautje had ik een bioscoopzaaltje afgehuurd waar we met alle kinderen van het opvanghuis en de vrijwilligers een film hebben gekeken. Na de film ben ik verwend met veel cadeautjes en lieve woorden! Wat heb ik hier een mooie tijd gehad! Het werken bij Rumah Impian was zo leuk! De vrijwilligers zijn geweldig, en de kids.... ohh ik had ze allemaal wel mee naar Nederland willen nemen! Het was heel moeilijk om afscheid van ze te nemen en ik hoop ze ooit in de toekomst weer te zien! Ik ben zo benieuwd wat voor studie ze gaan volgen, wat voor werk ze gaan doen en hoe hun toekomst eruit gaat zien. Ik ben super trots op de kids van Dreamhouse! Dat ze na  wat ze allemaal hebben meegemaakt in het verleden nu zo dankbaar zijn en aan hun toekomst willen werken! Respect!

Eind juli ben ik naar Bali gevlogen om nog een aantal weken door Indonesië te gaan reizen. Helaas had ik in Yogyakarta een nierbekkenontsteking gekregen die niet serieus werd genomen door de dokter waardoor het steeds erger werd. Zo ben ik in Bali nog een aantal keer naar het ziekenhuis gegaan waardoor ik mijn plannen moest uitstellen. De tijd dat ik niet fit was verbleef ik bij een Balinese familie die zo goed voor me gezorgd hebben! Ze brachten me elke keer naar het ziekenhuis en kwamen me elke keer een maaltijd en fruit brengen. Het was heel fijn dat ik niet alleen in een hotelkamer zat maar bij een familie was die zo goed voor mij zorgden. Ik ben hun heel dankbaar en zo blij dat ik ze heb leren kennen! Toen mijn antibioticakuur aan sloeg ben ik aan mijn reis begonnen en ben ik als eerste naar Gili Trawangan gegaan. Een prachtig eiland, witte stranden en heldere zee. Maar er is niet veel meer te doen dan relaxen en feesten. Ik ben hier een paar dagen gebleven en heb hier o.a. Karlijn leren kennen. Ze verbleef in hetzelfde hostel en had heel toevallig dezelfde reisplannen als ik. Zo wilden we allebei graag naar Flores reizen en omdat het daar niet zo toeristisch is, het goedkoper en veel gezelliger is om samen te reizen hebben we besloten om samen naar Flores te gaan. Vanaf Gili zijn we naar Lombok gevaren en vanaf daar hebben we een boottocht naar Flores gemaakt. Dit was een vierdaagse boottocht en wat was dat mooi! We hebben prachtige stranden, dolfijnen, manta's en we hebben de Komodo dragons gezien. In Flores heb ik mijn PADI open water gehaald en zijn we naar het oosten van Flores gereisd en dat allemaal met de bemo busjes. Deze busjes worden meestal volgepropt met mensen. Dus vaak zaten we in een klein busje voor zo'n 15 personen met dik 20 personen. Als het niet paste dan gingen er wel wat mensen in de deuropening staat of op het dak zitten. Vaak werd het busje ook nog volgepropt met wat kippen, hadden we een brommer aan de bus, een varken op de bus en de muziek op standje gehoorbeschadiging...een leuke ervaring! Flores is prachtig! De natuur is mooi, er zijn veel traditionele dorpen en we zijn naar de Kelimutu vulkaan gegaan. Deze vulkaan heeft 3 meren met verschillende kleuren.

Na Flores heb ik afscheid genomen van Karlijn en heb ik nog 1,5e week met de scooter door Bali gereisd. Zo ben ik nog een paar keer gaan duiken, naar Ubud gegaan, naar mijn Balinese vrienden en heb ik Emma nog even opgezocht :)

En nu is het echt zo ver... Op dit moment zit ik in Jakarta en straks vlieg ik richting Singapore en daarna naar Amsterdam. Indonesië was geweldig, ik ga de vrijheid, de vriendelijke mensen, prachtige natuur, lekkere eten en de warme dagen missen. Ik ben heel blij dat ik deze reis heb gemaakt en dat ik 4 maanden bij Rumah Impian heb gewerkt. Maar het is goed, het is tijd om naar huis te gaan, weer te gaan werken en naar mijn volgende stappen te gaan kijken. Wie weet wel weer een trip... we zullen het zien :)

Tot snel!

X-jes Francis