The Dreamgarden

Selamat siang lieve mensen!

Of voor jullie beter gezegd selamat pagi (goedemorgen) want het is hier 5 uurtjes later. Wat heb ik de afgelopen weken veel meegemaakt! Twee heerlijke weken in Java en Bali met mijn familie achter de rug. Het was fijn om even samen te zijn vooral om hun te laten ervaren hoe het leven hier in Indonesië is.

Nu ben ik al weer twee weekjes terug in Yogyakarta en ik moet zeggen dat dat ook wel weer fijn is! Het is leuk om de kids van Dreamhouse weer te zien en we zijn aan de moestuin begonnen! Samen met een aantal vrijwilligers hebben we ons ingezet en wauw.... wat een resultaat! Twee locals hebben ons de afgelopen dagen geholpen en zonder hun was het niet zo goed gelukt! Eerst hebben we de tuin eens goed opgeruimd. Er lag ontzettend veel afval want ze doen hier in Indonesië niet aan afval scheiden. Alles wordt op een hoop gegooid en verbrand. Van plastic tot glas.... We hebben al dit afval gescheiden, weggebracht of verbrand. Om het afval juist te gebruiken is er een compostbak gemaakt. Zo kan er van het afval zoals groenteresten, bladeren, papier etc. compost gemaakt worden voor de tuin. Ook is er een poster gemaakt zodat de kids zien wat ze wel kunnen gebruiken voor compost en wat niet.

De mannen hebben groentebedden aangelegd en samen met een Australische meid hebben we een hek opgehaald om te plaatsen voor de tuin zodat de kippen en de honden er niet bij kunnen. Samen met twee Indonesische mannen het hek opgehaald en op de terugweg leek het ons wel leuk om achterin de laadklep van de auto te zitten. Dit was blijkbaar een prachtig gezicht voor de voorbijgangers. Er werd getoeterd, gelachen en gezwaaid.... ja die mannen hadden het goed voor elkaar voorin de auto met twee boeles achter in de laadklep... haha!

Samen met de kids van Dreamhouse hebben we het hek geverfd. Na een poos discussiëren is de kleur biru (blauw) geworden. Gisteren hebben we de eerste zaadjes gepland en de kids waren erg enthousiast. Ik kan niet wachten totdat het gaat groeien en de moestuin helemaal af is! Volgende week willen we plant markers gaan maken met houten soeplepels. Hierop gaan we de plant verven, en de naam schrijven in het Indonesisch en Engels. Zo proberen we de kinderen ook wat Engels te leren.Na het harde werk zijn we met een aantal kinderen op de brommer naar een zwembad gegaan voor wat verkoeling, koffie en gefrituurde tofu.

De eerste weken moest ik erg aan het eten wennen in Indonesië maar nu kan ik zelfs in de ochtend rijst eten. Naast het vrijwilligerswerk dat ik doe, doe ik ook veel inspiratie op voor in de keuken. Ik kook hier weinig omdat je bij een waroeng voor maar 1 of 2 euro al een goede maaltijd kan krijgen. Gisteren heb ik martabak manis op. Dit is een soort luchtige pannenkoek dat op straat werd gebakken in een diepe ronde pan gevuld met chocolade, banaan en.... kaas. Een aparte combinatie maar zo lekker! Ook kom ik dagelijks bij een koffiebar waar ze fantastisch zijn in latte art. Elke keer als ik nu langs kom mag ik oefenen en mijn eigen koffie maken.

Gisteren heb ik mijn eerste les Bahasa Indonesia gehad. Voordat ik naar Indonesië ging had ik verwacht dat ik het wel zou redden met Engels en gebaren maar dit valt erg tegen. In Bali spreekt iedereen wel aardig Engels door het toerisme maar in Yogyakarta spreekt bijna niemand Engels. Hopelijk kan ik in de korte tijd die ik hier heb wat woorden leren zodat het communiceren wat makkelijker gaat.

Vanavond hoop ik weer naar de Borobudur te gaan om het vesak lantern festival mee te maken. Dit is een boeddhistisch festival waar ze de drie elementen geboorte, dood en verlichting vieren met een ceremonie. Aan het einde van de ceremonie worden honderden lantaarns in de lucht losgelaten. Het schijnt een prachtig gezicht te zijn en hoop dat ik dit zelf mag meemaken vanavond!

Fijn weekend en een dikke knuffel uit Indonesië

X