mijn reis door Sulawesi

Selamat siang,

Het is alweer veels te lang geleden dat ik een verhaal heb geschreven op mijn blog! De laatste twee weken heb ik met een vriendin door Sulawesi gereisd en wat een ervaring was dat!

We zijn onze reis begonnen in Makassar. Vanaf Yogyakarta naar Makassar is dit zo'n 1,5u vliegen. Makassar ligt in het zuiden, is de grootste stad van Sulawesi maar al vergelijk je het met Yogya stelt het weinig voor. De eerste dag hebben we een scooter gehuurd en lekker rondgereden door de stad. De volgende dag zijn we naar Bira gereden. Dit was een rit van zo'n 190 km door de bergen waar we ongeveer 5 uur over gedaan hebben. Bira is een klein vissersdorpje met zo'n 1000 inwoners. We zijn hier naartoe gereden voor de prachtige parelwitte stranden. We verbleven bij cosmos bungalows... en wat was het hier leuk!! De mensen waren heel vriendelijk, er liepen allemaal katten en honden rond die ze daar opvangen (en als dierenvriend vond ik dit natuurlijk heel leuk), het eten was fantastisch en we sliepen in een bungalow met uitzicht op zee. We hadden verteld dat we met de scooter uit Makassar naar Bira waren gereden en wat waren ze hier verbaasd over! Al snel ging het heel het dorp door en stonden wij bekend als de twee gekke buitenlanders die met de scooter vanuit Bira waren gekomen. Haha!

Na een relaxte dag in Bira zijn we weer teruggereden naar Makassar. We waren van plan hier een dag te blijven maar vonden de sfeer hier niet goed. We zagen veel straatkinderen en zijn bij de bank een keer lastig gevallen door wat jongens die geld wilden hebben. Daarom hebben we besloten om dezelfde avond nog de nachtbus te pakken naar Tana Toraja.

Na een rit van zo'n 9 uur kwamen we vroeg in de ochtend aan in Tana Toraja. We verbleven bij homestay Rianna. Een simpele kamer maar het was schoon! We hadden hiervoor namelijk een andere homestay geregeld voor 1 nacht maar hier hielden we het niet langer dan een uur uit! Na een goed ontbijt hebben we weer een scooter gehuurd en zijn we ergens koffie gaan drinken. Hier kwamen we Erwin tegen. Wat een toffe kerel is dat! Erwin is van beroep reisgids en heeft onze tijd in Tana Toraja ontzettend leuk gemaakt!! We zijn na onze koffie met Erwin naar een begrafenisceremonie gegaan. In het begin twijfelde ik of dit wel wat voor mij zou zijn maar al ben je in Toraja mag je dit eigenlijk niet missen! Toraja staat namelijk bekend om grote begrafenisceremonies en vele rituelen. De ceremonie was hoog in de bergen en toen we daar aankwamen wilde ik het liefst gillend weg rennen. Veel families nemen een varken mee voor de familie van de overleden persoon en deze worden ter plekken geslacht en bereid voor alle gasten. Je ziet veel varkens vastgebonden liggen en krijsen. Dit vond ik best moeilijk om te zien maar dit wilde ik niet tonen omdat ik respect wil hebben voor hun cultuur. Toen ik me hier overheen zette was het een hele bijzondere ervaring die ik niet had willen missen! We werden vriendelijk ontvangen, er werd al snel eten en drinken aangeboden en er werd veel gedanst en gezongen. De ceremonie was voor een vrouw die al 2 jaar geleden is overleden. Deze tijd heeft ze in het huis van de familie gelegen, is ze verzorgd en werd ze behandeld alsof ze niet dood maar ziek was. De mensen in Toraja  zijn Christelijk maar hebben hun geloof gemengd met de tradities van vroeger. Als je meer over deze tradities wil weten raad ik je zeker aan om dit artikel te lezen: http://www.nationalgeographic.com/magazine/2016/04/death-dying-grief-funeral-ceremony-corpse/ heel interessant!

De volgende dag hebben we met Erwin het zuiden verkent. Hier hebben we veel verschillende graven bezichtigd. Zo zijn we o.a. naar de stone graves of Lemo gegaan. Dit is een grote rotswand met verschillende graven erin. Ook zie je veel houten poppen die voor de overleden personen staan. Ook zijn we naar de baby grave trees in Kambira gegaan. Vroeger werden baby's die overleden waren begraven in de boom. Volgens de oude verhalen zal de baby met de boom meegroeien en zal de ziel van de baby rust vinden. Erg bijzonder om te zien en ik vind de gedachte erachter erg mooi. Ik heb verder nog zoveel gezien en gedaan! Te veel om in mijn blog te vertellen. Al willen jullie er meer over weten komen jullie als ik terug ben in Nederland maar een kop Toraja-koffie drinken en dan vertel er alles over! :)

Onze laatste dag in Toraja hebben we de mooie rijstvelden in het Noorden van Toraja bezichtigd en zijn we gaan kamperen met Erwin. Hij had alles geregeld... Een tent, eten, slaapspullen, vervoer en zelf had hij maar 1 tas mee. Die raad eens..... vol met bier zat haha! Het kamperen was een hele ervaring. In de bergen begaf de jeep het waarna Laura hem heeft gerepareerd en het heeft heel de nacht geregend. Met als gevolg dat het met zonsopkomst een grote blubberende was en het was zo bewolkt dat de veelbelovende zonsopkomst maar 10 minuten te zien was. Maar goed.... we hebben gelachen :)

De volgende bestemming was Soroako. Hier hebben we een vriend van Laura opgezocht. We mochten hier een aantal dagen bij hem en zijn familie verblijven. Er is een prachtig meer in Soraoko dus een dag hebben we een boottrip gemaakt. De jongens hadden vis gevangen en deze gegrild op het strand. Een heerlijke lunch met vis, kip, rijst, groenten geserveerd op een groot bananenblad en natuurlijk eten met je handen! Dit is leven!

Onze laatste bestemming was Kendari. We zijn met een chauffeur hier naartoe gereden en dit was de engste ervaring van mijn leven!! Het weer was slecht en het was een rit van 10 uur door de bergen. Onze chauffeur stopte regelmatig zonder iets te melden en dan was die weg voor een paar minuten. Een keer kwam die terug met een vriend waaraan hij zijn twee blanke meiden wilde laten zien. Halverwege moesten we plotseling van auto veranderen en moesten we meer betalen om een chauffeur te vinden voor het laatste deel van onze route. Met deze chauffeur hadden we nooit mee moeten gaan. Hij was onbeleefd, reedt 120km per uur door de bergen, rookte en belde de hele rit. Het is een aantal keer bijna fout gegaan. Ook was het bereik in de bergen erg slecht, ik ben serieus nog nooit zo bang geweest. Toen we bij het hotel aankwamen zijn we uit de auto gesprongen, hebben we onze tas gepakt en zijn we snel weggelopen. Onze ervaring  in Kendari was helaas ook niet goed. Het is hier heel islamitisch, weinig touristen, het weer was slecht en de mensen waren alles behalve vriendelijk naar ons. Met als resultaat.... we hebben een hele dag in onze kamer doorgebracht met roomservice. Oh wat waren wij blij toen we zaterdag in het vliegtuig naar Yogya zaten!

Als je mij vraag hoe mijn reis in Sulawesi was zou ik zeggen dat het een super ervaring was!! De laatste 2 dagen waren misschien wat minder maar verder was het een hele mooie reis! Vooral Bira met de relaxte sfeer, prachtige stranden en vriendelijke mensen. Maar vooral Tana Toraja met alle mooie maar soms ook bizarre tradities.

Nu nog 1 maandje werken in Yogya en daarna nog 1 maand reizen. Wat vliegt de tijd!! Ik ben nu mijn volgende trip aan het plannen en ik denk dat ik naar Flores vlieg en vanaf daar met de boot van eiland naar eiland richting Bali reis. Dus nog even volop genieten want het gaat zo snel!

X-jes Francis